Moraal zonder God?

* Moraal zonder God?
 
De moraal houdt zich bezig met het onderscheid tussen goed en kwaad. Met hetgeen in een maatschappij als juist en wenselijk wordt beschouwd.
De moraal is niet een zaak waar alleen christenen of andere gelovige mensen iets over te zeggen hebben.
Ook mensen die zeggen dat zij niet in het bestaan van God geloven zullen over het algemeen van mening zijn dat het belangrijk is om het goede na te streven, en dus morele principes te gebruiken.
De vraag is dan wel, wat de basis is onder de moraal.
Onder een bovenliggende vernislaag van beschaving, bevindt zich geen dieper fundament.
 
Fundament
 
Een fundament dat zegt dat de mens een Goddelijke vonk in zich heeft en gehouden is om een Goddelijke missie te volgen, dat alleen daardoor het echte geluk kan zijn weggelegd.
Daardoor heeft een christen een diep gevoelde plicht om de boodschap van het evangelie in de praktijk te brengen.
Hoe verder een christen doordringt in het wezen van het christendom, hoe zwaarder die plicht zal tellen in zijn leven.
Een niet-gelovige kan een beter mens zijn dan een gelovige christen, als hij in de praktijk de lessen van het evangelie beter toepast. Maar dat komt dan vooral doordat die christen tekort schiet in het doen wat zijn geloof van hem vraagt.
Deze niet-gelovige past gevoelsmatig toe wat in het evangelie staat. Het fundament van zijn keuzes kan een heel stevige overtuiging zijn van wat goed is, en kan zijn leven lang stand houden. Toch is dat fundament wankeler dan dat van een christen die in de praktijk ongeveer de zelfde keuzes maakt. Als iemand echt op de proef wordt gesteld, waarom zou hij dan vasthouden aan de keuze voor het goede?
Uiteindelijk is dat, omdat het Goede meer is dan zomaar een gevoel. Het is de goddelijke orde, die ook de niet-gelovige gevoelsmatig aanhangt. Een gelovige wil en kan groeien in die goddelijke orde (dichter bij God komen), terwijl een niet-gelovige blijft steken; want alleen door te zoeken kun je dichter bij God komen.
 
Geen te kinderlijk beeld van God
 
En dat is iets heel anders dan het beeld van “Ik moet doen wat een man met een grijze baard, die hoog in de wolken woont, zegt”. Dat kinderlijke beeld bestaat nog al te veel bij mensen, maar heeft niets met God te maken. Hooguit kan dat beeld als een symbolische verbeelding van God worden gebruikt, met name in de kunst.
Het is een groot goed als mensen proberen om met de ontvankelijkheid en openheid van kinderen in het leven te staan. Maar hun beeld van God zal boven het kinderlijke beeld van een soort grote tovenaar uit moeten komen.
 
 
Het Lam Gods. Christus wordt vaak afgebeeld als het offer dat is gebracht voor de redding van de mensheid.
 
 
Zie ook bij de achtergrondartikelen 'Braeckman en de moraal'.